توجه به فاصله‌گذاری هنگام حروف‌چینی اهمیت بسزایی در آسان خوانده شدن مطلب دارد. برای جدا کردن کلمات از هم از کلید فاصله(space) استفاده می‌شود که عبارت است از فاصلۀ استانداردی که مقدار آن هنگام طراحی قلم مشخص شده است. برای جدا کردن کلمات از یک‌دیگر، مجاز به یک‌بار استفاده از این کلید هستیم. چنان‌چه بعد از واژه‌ها از علامت‌های «» ():؛،؟! استفاده کنیم این فاصله حذف می‌شود و بعد از علامت قرار می‌گیرد. در کلمات مرکب مانند: نام‌گذاری، می‌شود، رفته‌اند و … برای جلوگیری از دوبار خوانده شدن واژه، می‌توان هنگام حروف‌چینی از اندازۀ مناسب‌تری به‌عنوان نیم‌فاصله که معمولاً نصف اندازۀ فاصله است استفاده کرد. چنین عملی مانع از جدا افتادن یک کلمه در دو سطر مختلف می‌شود. در یک متن طولانی مثل یک مقاله، یا متن یک کتاب، کنترل تمام کلمات مرکب برای جلوگیری از دوباره‌کاری سخت و غیرحرفه‌ای است. اگر در طراحی قلم نیم‌فاصله در نظر گرفته شده باشد، از پدید آمدن چنین عملی جلوگیری می‌شود. نقش یک طراح در کنترل فاصله‌ها در همین حوزه تعریف می‌شود و طراح یا حروف‌چین مجاز به فاصله‌گذاری کاذب بین واژه‌های متن نیستند. جمع یا فشردن غیر معمول کلمات به یک‌دیگر (از سوی کاربران غیرحرفه‌ای)، تعادل سطح خاکستری (سیاهی و سفیدی) متن را برهم می‌زند و خوانده شدن متن را دشوار و گاه غیرممکن می‌کند. همچنین افزودن عرض حروف و کشیدن حروف، تناسبات افقی و عمودی فرم حروف را دگرگون می‌کند و به خوانده شدن ستون متن لطمه قابل‌توجهی وارد می‌کند.
Although typically applied to printed, published, broadcast, and reproduced materials in contemporary times, all words, letters, symbols, and numbers written alongside the earliest naturalistic drawings by humans may be called typography. The uneven spacing of the impressions on brick stamps found in the Mesopotamian cities of Uruk and Larsa, dating from the second millennium B.C., may be evidence of type, wherein the reuse of identical characters was applied to create cuneiform text. Babylonian cylinder seals were used to create an impression on a surface by rolling the seal on wet clay. Typography also was implemented in the Phaistos Disc, an enigmatic Minoan printed item from Crete, which dates to between 1850 and 1600 B.C. It has been proposed that Roman lead pipe inscriptions were created with movable type printing, but German typographer Herbert Brekle recently dismissed this view.(from Wikipedia)
0123456789!@#$%^&*()_+-={}[]:"'?/<>,.
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ
وَالْمُرْ‌سَلَاتِ عُرْ‌فًا ﴿١﴾ فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿٢﴾ وَالنَّاشِرَ‌اتِ نَشْرً‌ا ﴿٣﴾ فَالْفَارِ‌قَاتِ فَرْ‌قًا ﴿٤﴾ فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرً‌ا ﴿٥﴾ عُذْرً‌ا أَوْ نُذْرً‌ا ﴿٦﴾ إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾ فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿٨﴾ وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِ‌جَتْ ﴿٩﴾ وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿١٠﴾ وَإِذَا الرُّ‌سُلُ أُقِّتَتْ ﴿١١﴾ لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿١٢﴾ لِيَوْمِ الْفَصْلِ ﴿١٣﴾ وَمَا أَدْرَ‌اكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ﴿١٤﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿١٥﴾ أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ﴿١٦﴾ ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِ‌ينَ ﴿١٧﴾ كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِ‌مِينَ ﴿١٨﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿١٩﴾ أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ ﴿٢٠﴾ فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَ‌ارٍ مَّكِينٍ ﴿٢١﴾ إِلَىٰ قَدَرٍ مَّعْلُومٍ ﴿٢٢﴾ فَقَدَرْ‌نَا فَنِعْمَ الْقَادِرُ‌ونَ ﴿٢٣﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٢٤﴾ أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْ‌ضَ كِفَاتًا ﴿٢٥﴾ أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿٢٦﴾ وَجَعَلْنَا فِيهَا رَ‌وَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُم مَّاءً فُرَ‌اتًا ﴿٢٧﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٢٨﴾ انطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿٢٩﴾ انطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿٣٠﴾ لَّا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّـهَبِ ﴿٣١﴾ إِنَّهَا تَرْ‌مِي بِشَرَ‌رٍ كَالْقَصْرِ ﴿٣٢﴾ كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿٣٣﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٣٤﴾ هَـٰذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ ﴿٣٥﴾ وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُ‌ونَ ﴿٣٦﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٣٧﴾ هَـٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ ﴿٣٨﴾ فَإِن كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ ﴿٣٩﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٠﴾ إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ﴿٤١﴾ وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿٤٢﴾ كُلُوا وَاشْرَ‌بُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٤٣﴾ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٤٤﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٥﴾ كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجْرِ‌مُونَ ﴿٤٦﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٧﴾ وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْ‌كَعُوا لَا يَرْ‌كَعُونَ ﴿٤٨﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿٤٩﴾ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٠﴾